Wikisłownik

Heinrich

Heinrich (język niemiecki) edytuj

wymowa:
lp IPA: [ˈhaɪnrɪç]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie Henryk
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedyncza
mianownik(der)[1][2] Heinrich
dopełniacz(des) Heinrichs
(des) Heinrich
celownik(dem) Heinrich
biernik(den) Heinrich
przykłady:
(1.1) Einer von meinen Brüdern heißt Heinrich. → Jeden z moich braci nazywa się Henryk.
składnia:
kolokacje:
(1.1) müder Heinrich • flotter Heinrich
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Henny m/ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
swn. heima + rihhi
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Imiona męskie
źródła:
  1. ↑ Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych
  2. ↑ Wikibooks.pl, Deklinacja imion i nazwisk

Heinrich (język szwedzki) edytuj

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Henryk[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Henrik, Hendrik, Henric
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: imiona męskie w języku szwedzkim
źródła:
  1. ↑ Statistiska centralbyrån
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Heinrich&oldid=8197896”