Bogurodzica
Bogurodzica (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) st.pol. rel. peryfr. Maria z Nazaretu; zob. też Matka Boża w Wikipedii
- (1.2) liter. tytuł najstarszej polskiej pieśni kościelnej; zob. też Bogurodzica (pieśń) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Bogurodzica dopełniacz Bogurodzicy celownik Bogurodzicy biernik Bogurodzicę narzędnik Bogurodzicą miejscownik Bogurodzicy wołacz Bogurodzico
- przykłady:
- (1.1) Chcąc oddać cześć Bogurodzicy, cenobici zaśpiewali wspaniały akatyst.
- (1.2) Autor chrześcijańskiej „Bogurodzicy” jest nieznany.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pieśń do / litania do / nowenna do / modlitwa do Bogurodzicy
- (1.2) zaintonować / śpiewać / odśpiewać / zaśpiewać Bogurodzicę
- synonimy:
- (1.1) Bogarodzica, Bogarodzicielka, Boża Rodzicielka, Maryja, Matka Boska, Matka Boża
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bogarodzica ż, Bogarodzicielka ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Mother of God
- białoruski: (1.1) Багародзіца ż
- niemiecki: (1.1) Gottesgebärerin ż
- nowogrecki: (1.1) Θεοτόκος ż
- rosyjski: (1.1) Богородица ż
- słowacki: (1.1) Bohorodička ż
- starogrecki: (1.1) Θεοτόκος ż
- ukraiński: (1.1) Богородиця ż
- włoski: (1.1) Madre di Dio ż
- źródła: