Biss

Biss (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [bɪs] lm ['bɪsə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ugryzienie, ukąszenie

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Biss	die Bisse
dopełniacz	des Bisses	der Bisse
celownik	dem Biss	den Bissen
biernik	den Biss	die Bisse

przykłady:

(1.1) Ein Biss von einem tollwütigen Tier kann zu einer Ansteckung führen. → Ugryzienie wściekłego zwierzęcia może prowadzić do zakażenia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Bisswunde → rana kąsana

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Beißen n, Gebiss n

czas. beißen

przym. bissig

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. biʒ < swn. biz

uwagi:

źródła: