beißen

beißen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈbaisən] [bɪs] [gə'bɪsən]

​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

czasownik mocny, przechodni

(1.1) gryźć, ugryźć

(1.2) gryźć, szczypać, piec

odmiana:

(1.1-2) beißen (beißt), biss, gebissen (haben)

przykłady:

(1.1) Mein Freund glaubt, dass er von einem Werwolf gebissen wurde. → Mój przyjaciel wierzy, że został ugryziony przez wilkołaka.

(1.1) Der Wolf biss ihn/ihm ins Bein. → Wilk ugryzł go w nogę.

(1.2) Die Zwiebeln beißen in den Augen. → Cebule szczypią w oczy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Beißen n, Biss m, Gebiss n

przym. bissig, beißend

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla gw. pol. bajs, pol. bajsnyć, pol. bajsnóńć

uwagi:

• Aneks:Język niemiecki - wykaz czasowników mocnych i nieregularnych
• zobacz też: beißen • abbeißen • anbeißen • aufbeißen • aufeinanderbeißen • ausbeißen • durchbeißen • reinbeißen • verbeißen • zubeißen • zusammenbeißen
• zobacz też: beißen • festbeißen • totbeißen • wegbeißen

źródła: