Argonauta

Argonauta (język polski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: Ar•gonau•ta

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mit. gr. każdy z uczestników wyprawy po złote runo pod wodzą Jazona na statku Argo; zob. też Argonauci w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Argonauta	Argonauci
dopełniacz	Argonauty	Argonautów
celownik	Argonaucie	Argonautom
biernik	Argonautę	Argonautów
narzędnik	Argonautą	Argonautami
miejscownik	Argonaucie	Argonautach
wołacz	Argonauto	Argonauci
depr. M. i W. lm: (te) Argonauty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyprawa Argonautów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Admet, Akastos, Aktor, Ankajos Mały, Ankajos Wielki, Argos, Askalafos, Asterios, Atalanta, Augiasz, Butes, Cefeusz, Echion, Ergionos, Eufemos, Euryalos, Eurydamas, Faleros, Fenos, Fojniks, Herakles, Hylas, Idas, Idmon, Ifikles, Ifitos, Jazon, Kajneus, Kalais, Kantos, Kastor, Polideukes, Koronos, Laertes, Linkeus, Malampos, Meleager, Menojtios, Mopsos, Ojleus, Orfeusz, Palajmon, Pejritoos, Peleus, Peneleos, Periklimenes, Pojas, Polifem, Stafylos, Tezeusz, Tyfus, Zetes

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. argonauta mos/mzw

przym. argonaucki

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Ἀργοναύτης (Argonautes) < gr. Ἀργώ + ναύτης (Argo + nautes) → Argo + żeglarz

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Argonaut
• bułgarski: (1.1) аргонавт m
• czeski: (1.1) argonaut m
• nowogrecki: (1.1) Αργοναύτης m
• słowacki: (1.1) argonaut m
• starogrecki: (1.1) Ἀργοναύτης m

źródła: