Argonauta
Argonauta (język polski)
edytuj- wymowa:
- podział przy przenoszeniu wyrazu: Ar•gonau•ta
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mit. gr. każdy z uczestników wyprawy po złote runo pod wodzą Jazona na statku Argo; zob. też Argonauci w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Argonauta Argonauci dopełniacz Argonauty Argonautów celownik Argonaucie Argonautom biernik Argonautę Argonautów narzędnik Argonautą Argonautami miejscownik Argonaucie Argonautach wołacz Argonauto Argonauci depr. M. i W. lm: (te) Argonauty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) Admet, Akastos, Aktor, Ankajos Mały, Ankajos Wielki, Argos, Askalafos, Asterios, Atalanta, Augiasz, Butes, Cefeusz, Echion, Ergionos, Eufemos, Euryalos, Eurydamas, Faleros, Fenos, Fojniks, Herakles, Hylas, Idas, Idmon, Ifikles, Ifitos, Jazon, Kajneus, Kalais, Kantos, Kastor, Polideukes, Koronos, Laertes, Linkeus, Malampos, Meleager, Menojtios, Mopsos, Ojleus, Orfeusz, Palajmon, Pejritoos, Peleus, Peneleos, Periklimenes, Pojas, Polifem, Stafylos, Tezeusz, Tyfus, Zetes
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Argonaut
- bułgarski: (1.1) аргонавт m
- czeski: (1.1) argonaut m
- nowogrecki: (1.1) Αργοναύτης m
- słowacki: (1.1) argonaut m
- starogrecki: (1.1) Ἀργοναύτης m
- źródła: