פֿײַנד

פֿײַנד (jidysz)

transliteracja:

YIVO: faynd; polska: fajnd

wymowa:

IPA: /fajnd/; IPA: [faɛ̯nd]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wróg, nieprzyjaciel, przeciwnik

odmiana:

(1.1) lp פֿײַנד; lm פֿײַנד

przykłady:

(1.1) איך האָב ליב אַיעדן מענטשן, מעג ער זײַן מײַן פֿײַנד.‏ → Kocham każdego człowieka, choćby był moim wrogiem.

(1.1) היטן זאָל מען זיך פֿאַר די פֿרײַנד, ניט פֿאַר די פֿײַנד.‏ → Strzec się trzeba przyjaciół, nie wrogów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) שׂונא, צורר, קעגנער / קעגענער

antonimy:

(1.1) פֿרײַנד

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. פֿײַנטשאַפֿט ż, פֿײַנדשאַפֿט, פֿײַנדלעכקייט

przym. פֿײַנדלעך

przysł. פֿײַנדלעך

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. vīnt, por. niem. Feind

uwagi:

Rzadszy wariant: פֿײַנט.

źródła: