wymowa:
IPA[ˈxɔd͡ʑbɨ], ASoʒ́by], zjawiska fonetyczne: udźw. ?/i
?/i
znaczenia:

spójnik

(1.1) spójnik wzmacniający treść zdania nadrzędnego i komunikujący, że sytuacja podana w zdaniu podrzędnym nie będzie miała lub nie powinna mieć wpływu na realizację zdania nadrzędnego
(1.2) spójnik wyrażający lekceważenie mówcy wobec określonego wyboru i jednocześnie sugerujący jedną z opcji

partykuła

(2.1) partykuła wskazująca na dolne ograniczenie jakiejś wielkości lub intensywności jakiegoś zjawiska
(2.2) partykuła sugerująca, że dołączany składnik jest tylko jednym z wielu możliwych przykładów lub opcji
odmiana:
(1.1-2) nieodm.
(2.1-2) nieodm.
przykłady:
(1.1) Choćby cię smażyli w smole, nie mów bracie, co jest w szkole.
(1.1) Choćbyśmy na rzęsach stawali, i tak ich nie dogonimy.
(1.2) Kupisz lepszy wszędzie, choćby i na bazarze.
(2.1) Chciałbym zarabiać choćby połowę tego co on.
(2.1) Powinieneś ustąpić jej w jednej choćby kwestii, żeby nie poczuła się urażona.
(2.1) Pożycz mi choćby stówę!
(2.1) Jeśli ten chłopak choćby dotknie mojej córki, przetrzepię mu skórę!
(2.2) Pogadajcie choćby o pogodzie.
(2.2) Niestety nie wszyscy kulturalni, weźmy choćby twojego sąsiada.
składnia:
(1.1) Dołącza zdanie podrzędne z czasownikiem w czasie przeszłym. Końcówka czasownika dołączana jest w 1. i 2. os. lp i lm do choćby.
(1.2) Dołącza składnik do zdania. Zwykle w zdaniu nadrzędnym jest czasownik w trybie przypuszczającym lub rozkazującym.
(2) Występuje zwykle bezpośrednio przed wyrażeniem, do którego się odnosi, niekiedy tuż za nim.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nawet gdyby, nawet jeśli, chociażby
(1.2) chociażby
(2.1) przynajmniej, co najmniej
(2.2) na przykład
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(1.1) choćby się waliło i paliłochoćby się mury waliłychoćby pioruny biłychoćbyśmy na rzęsach stawali
(1.2) po nas choćby potop
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przynajmniej
(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: na przykład
źródła:
  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.