Wikisłownik

шчасце

шчасце (język białoruski)

edytuj
transliteracja:
ščasce
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) szczęście[1]
odmiana:
(1.1)[2]
przypadekliczba pojedyncza
mianownikшча́сце
dopełniaczшча́сця
celownikшча́сцю
biernikшча́сце
narzędnikшча́сцем
miejscownikшча́сці
przykłady:
(1.1) Імёны ўсіх плямёнаў змяшчалі ў сабе магічную моц, якая мела ахоўваць яго носьбіта, забяспечыць яго ў шчасці і поспехах. → Imiona wszystkich plemion zawierały w sobie magiczną moc, która miała chronić jej nosiciela, zapewnić mu szczęście i sukcesy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) зменлівае шчасце → zmienne szczęście • на шчасце → na szczęście
synonimy:
(1.1) поспех, удача, радасць, задаваленне
antonimy:
(1.1) няшчасце, няўдача
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. шчаслівец m, шчасліўчык m, шчасліўка ż, шчаслівасць ż, шчаснасць ż
czas. шчасціць, шчаслівіць, шчаслівіцца
przym. шчаслівы, шчасны
przysł. шчасна
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „шчасце” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 353.
  2. ↑   Hasło „шчасце” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=шчасце&oldid=8268184”