полька

полька (język białoruski)

transliteracja:: polʹka

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) Polka

(1.2) choreogr. polka

(1.3) fryzj. rodzaj męskiej fryzury, w której boki są przystrzyżone

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) палячка

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Польшча ż, палячка ż, польская ż

forma męska паляк m

przym. польскі

przysł. па-польску

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

полька (język czeczeński)

transliteracja:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) Polka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

полька (język rosyjski)

transliteracja:: polʹka

wymowa:: [ˈpolʲkə] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) Polka

(1.2) choreogr. polka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	по́лька	по́льки
dopełniacz	по́льки	по́лек
celownik	по́льке	по́лькам
biernik	по́льку	по́лек
narzędnik	по́лькой	по́льками
miejscownik	по́льке	по́льках