χρυσός

χρυσός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [xri.ˈsos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) złoto

przymiotnik

(2.1) złoty

odmiana:

lp D. χρυσού, B. χρυσό, W. χρυσέ / lm M. & W. χρυσοί, D. χρυσών, B. χρυσούς

przykłady:

(1.1) Ο χρυσός είναι ευγενές μέταλλο. → Złoto jest metalem szlachetnym.

(2.1) Ο παππούς μου ήταν ένας χρυσός άνθρωπος. → Mój dziadek to był złoty człowiek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) χρυσάφι

(2.1) χρυσαφένιος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. χρυσίζω

przym. χρυσαυγής, χρυσοχοϊκός

przedr. χρυσο-

rzecz. χρυσοχοΐα ż, χρυσοχόος m

form. słow. χρυσο-, χρυσό-, χρυσ-

związki frazeologiczne:

μαύρος χρυσός → czarne złoto

ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός / ό,τι γυαλίζει δεν είναι χρυσός → nie wszystko złoto, co się świeci

etymologia:

gr. χρυσός

uwagi:

zobacz też: Indeks:Nowogrecki - Pierwiastki chemiczne

źródła:

χρυσός (język starogrecki)

transliteracja:

khrūsos

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) złoto

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Starogrecki - Pierwiastki chemiczne

źródła: