γεννώ

γεννώ (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ʝe.ˈno]

znaczenia:

czasownik

(1.1) rodzić, urodzić, przynosić na świat, powić

(1.2) znosić (jajka)

(1.3) (o rybach) ikrzyć się, trzeć się

(1.4) przen. rodzić, tworzyć, wywoływać, sprawiać

(1.5) zool. rodzić młode, kocić się, cielić się, źrebić się

odmiana:

(1.1-4) C10.A

przykłady:

(1.1) Η γιαγιά μου γέννησε δέκα παιδιά. → Moja babcia urodziła dziesięcioro dzieci.

(1.2) Οι κότες του παππού μου γεννούν πολλά αυγά. → Kury mojego dziadka znoszą dużo jajek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. γεννάω, κάνω, τίκτω, ξεγεννώ

(1.4) δημιουργώ, προκαλώ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. γέννα, γέννημα, γέννηση, γεννητικότητα, γεννήτορας, γεννητούρια, γεννήτρα

przym. γεννητικός

czas. γεννιέμαι

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. γεννῶ

uwagi:

źródła: