Štěpán

Štěpán (język czeski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: Ště•pán

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Szczepan

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Štěpán	Štěpánové
dopełniacz	Štěpána	Štěpánů
celownik	Štěpánovi / Štěpánu	Štěpánům
biernik	Štěpána	Štěpány
wołacz	Štěpáne	Štěpánové
miejscownik	Štěpánovi / Štěpánu	Štěpánech
narzędnik	Štěpánem	Štěpány

przykłady:

(1.1) Koleda, koleda, Štěpáne, co to neseš ve džbáně.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Štěpán • muž jménem Štěpán • svatý / blahoslavený Štěpán • jmenovat se Štěpán • dát jméno Štěpán • na (sv.) Štěpána (o dniu)

synonimy:

(1.1) zdrobn. Štěpánek, Štěpáneček, Štěpík, Štěpa, Štěpka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) jméno

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Štěpánková ż, Štěpková ż, Štěpánský m, Štěpánská ż

war. Štefan m

zdrobn. Štěpánek m, Štěpáneček m, Štěpík m, Štěpa m, Štěpka m

forma żeńska Štěpánka ż, Štěpánová ż

przym. Štěpánův, štěpánský

związki frazeologiczne:

przysłowia: když svatý Štěpán vyfouká bláto, bude pěkné jaro nato • na Štěpána každý sobě za pána / na svatého Štěpána každý sobě za pána • na Štěpána není pána

etymologia:

(1.1) łac. Stephanus < gr. Στέφανος (Stefanos) < gr. στέφανος (stefanos) → korona, wieniec

uwagi:

(1.1) por. Štefan

(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Imiona

źródła: