ŝafo

ŝafo (esperanto)

ŝafo (1.1)

morfologia:

ŝaf•o

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. Ovis, owca

(1.2) osoba zbyt łagodna

(1.3) osoba ślepo naśladująca, baran

odmiana:

(1.1-3)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	ŝafo	ŝafoj
akuzativo	ŝafon	ŝafojn

przykłady:

(1.1) La ŝafhundo gardas ŝafojn. → Owczarek strzeże owiec.

(1.2) Se vi faros vin ŝafo, la lupoj vin manĝos. (przysłowie L.Zamenhof „Proverbaro esperanta”) → Jeśli zrobisz z siebie owcę, zjedzą cię wilki.

(1.3) Ne sekvu lin kiel ŝafo. → Nie idź za nim jak baran.

składnia:

kolokacje:

ŝafbleki • ŝafhundo

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ŝafo, ŝafino, ŝafido, ŝafejo, ŝafaĵo, ŝafisto

związki frazeologiczne:

nigra ŝafo • milda kiel ŝafo • rigardaĉi kiel ŝafo • pastro ŝafon ne prenas, ĝi hejmen revenas • unu fava ŝafo tutan ŝafaron infektas

etymologia:

uwagi:

źródła: