æt

æt (język staroangielski)

wymowa:

IPA: /æt/

znaczenia:

przyimek

(1.1) na, w

(1.2) (aż) do

przysłówek

(2.1) tu, na miejscu

odmiana:

nieodm.

przykłady:

(1.2) Ealle þa telgan þe him of hlīdaþ, þū æt sǣstrēamas sealte gebrǣddest → Wszystkie te gałęzie, które z niego wyrastają, aż do morza rozciągniesz.

składnia:

(1.1) æt + C.

(1.2) æt + B.

kolokacje:

(1.1) æt fruma worulde → na początku świata

(2.1) æt bēon → być obecnym

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

Z pragerm. *at, wywodzącego się z praindoeur. ad-. W obrębie grupy germańskiej por. goc. at, st.nord. at, st.fryz. et, swn. az, w dalszej perspektywie także łac. ad. Współczesna forma: at.

uwagi:

Popularne warianty ortograficzne: æt, ætt, æd, æð.

źródła: