zwiać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[zvʲjäʨ̑], AS[zvʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zwiewać)

(1.1) aspekt dokonany od: zwiewać
odmiana:
(1.1) koniugacja Xb, zwiali / zwieli[1][2], lub
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zwianie n, zwiewność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zwiewać
źródła:
  1.   Hasło „zwiać” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „zwiać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.