Aneks:Język polski - koniugacja Xb

Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim

Koniugacja Xb obowiązuje dla czasowników, których bezokolicznik kończy się na "~ać", oraz które nie zmieniają tematu.

Forma Liczba pojedyncza Liczba mnoga
1 os. 2 os. 3 os. 1 os. 2 os. 3 os.
Bezokolicznik ~ać
lać
Czas teraźniejszy (ndok.) lub przyszły prosty* (dok.) ~eję
leję
~ejesz
lejesz
~eje
leje
~ejemy
lejemy
~ejecie
lejecie
~eją
leją
Czas przeszły m ~ałem
lałem
~ałeś
lałeś
~ał
lał
~aliśmy
laliśmy
~aliście
laliście
~ali
lali
ż ~ałam
lałam
~ałaś
lałaś
~ała
lała
~ałyśmy
lałyśmy
~ałyście
lałyście
~ały
lały
n ~ałom
lałom
~ałoś
lałoś
~ało
lało
Forma bezosobowa czasu przeszłego ~ano
lano
Tryb rozkazujący ~ej
lej
~ejmy
lejmy
~ejcie
lejcie
Tryb przypuszczający m ~ałbym
lałbym
~ałbyś
lałbyś
~ałby
lałby
~alibyśmy
lalibyśmy
~alibyście
lalibyście
~aliby
laliby
ż ~ałabym
lałabym
~ałabyś
lałabyś
~ałaby
lałaby
~ałybyśmy
lałybyśmy
~ałybyście
lałybyście
~ałyby
lałyby
n ~ałobym
lałobym
~ałobyś
lałobyś
~ałoby
lałoby
Imiesłów przymiotnikowy czynny** m ~ejący
lejący
ż ~ejąca
lejąca
~ejące
lejące
n ~ejące
lejące
Imiesłów przymiotnikowy bierny (ndok.) lub imiesłów przymiotnikowy przeszły (dok.)** m ~any
lany
~ani
lani
ż ~ana
lana
~ane
lane
n ~ane
lane
Imiesłów przysłówkowy współczesny ~ejąc
lejąc
Imiesłów przysłówkowy uprzedni (dok.) ~awszy
(nalawszy)
Rzeczownik odczasownikowy ~anie
lanie

* Czasowniki niedokonane tworzą czas przyszły złożony przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i swojej odpowiedniej formy czasu przeszłego w 3. osobie („będę czytał”, „będę czytała”, „będziesz czytał” itd.) lub przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i bezokolicznika („będę czytać”, „będziesz czytać” itd.). Czasowniki dokonane nie tworzą czasu teraźniejszego.

** Imiesłowy ulegają deklinacji takiej samej, jak przymiotniki. Zobacz też: Aneks:Język polski - przymiotniki

Skróty: dk. – forma występuje dla czasowników dokonanych; ndk. – forma występuje dla czasowników niedokonanych; m – rodzaj męski; ż – rodzaj żeński; n – rodzaj nijaki.

Wyjaśnienie: w języku polskim, w liczbie mnogiej, występują dwa rodzaje: rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy. Dla zachowania przejrzystości tabelki, formy czasowników tych osób zostały przypisane do rzędu rodzaju męskiego liczby pojedynczej (rodzaj męskoosobowy) oraz do rzędu rodzajów żeńskiego i nijakiego (rodzaj niemęskoosobowy).