wariancik

wariancik (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od wariant

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wariancik	warianciki
dopełniacz	warianciku	wariancików
celownik	wariancikowi	wariancikom
biernik	wariancik	warianciki
narzędnik	wariancikiem	wariancikami
miejscownik	warianciku	wariancikach
wołacz	warianciku	warianciki

przykłady:

(1.1) To nie wariant, lecz tylko śmieszny wariancik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wariant m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. wariant + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: wariant

źródła: