ukroić

ukroić (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈkrɔ^jiʨ̑], AS: [ukro^i ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ 

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. ukrajać, ukrawać)

(1.1) odciąć kawałek czegoś

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		ukroić
czas przyszły prosty		ukroję	ukroisz	ukroi	ukroimy	ukroicie	ukroją
czas przeszły	m	ukroiłem	ukroiłeś	ukroił	ukroiliśmy	ukroiliście	ukroili
	ż	ukroiłam	ukroiłaś	ukroiła	ukroiłyśmy	ukroiłyście	ukroiły
	n	ukroiłom	ukroiłoś	ukroiło
tryb rozkazujący		niech ukroję	ukrój	niech ukroi	ukrójmy	ukrójcie	niech ukroją
pozostałe formy czas zaprzeszły m ukroiłem był ukroiłeś był ukroił był ukroiliśmy byli ukroiliście byli ukroili byli ż ukroiłam była ukroiłaś była ukroiła była ukroiłyśmy były ukroiłyście były ukroiły były n ukroiłom było ukroiłoś było ukroiło było forma bezosobowa czasu przeszłego ukrojono tryb przypuszczający m ukroiłbym, byłbym ukroił ukroiłbyś, byłbyś ukroił ukroiłby, byłby ukroił ukroilibyśmy, bylibyśmy ukroili ukroilibyście, bylibyście ukroili ukroiliby, byliby ukroili ż ukroiłabym, byłabym ukroiła ukroiłabyś, byłabyś ukroiła ukroiłaby, byłaby ukroiła ukroiłybyśmy, byłybyśmy ukroiły ukroiłybyście, byłybyście ukroiły ukroiłyby, byłyby ukroiły n ukroiłobym, byłobym ukroiło ukroiłobyś, byłobyś ukroiło ukroiłoby, byłoby ukroiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m ukrojony, nieukrojony ukrojeni, nieukrojeni ż ukrojona, nieukrojona ukrojone, nieukrojone n ukrojone, nieukrojone imiesłów przysłówkowy uprzedni ukroiwszy rzeczownik odczasownikowy ukrojenie, nieukrojenie

przykłady:

(1.1) Ukroił sobie kawałek chleba.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) ukroć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krojenie n, ukrojenie n

czas. kroić ndk., wykroić dk.

przym. ukrojony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: