wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. język turecki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Turecko, Turek, Turkyně
przym. turecký
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. język turecki[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) osmanská turečtina
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Turecko n, Turek m, Turkyňa ż, Turecká ż
przym. turecký
przysł. turecky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „turečtina” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.