Turecko

Turecko (język czeski)

Turecko (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. Turcja

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Turecko
dopełniacz	Turecka
celownik	Turecku
biernik	Turecko
wołacz	Turecko
miejscownik	Turecku
narzędnik	Tureckem

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turek m, Turkyně ż, turečtina ż

przym. turecký

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Kraje Europy

źródła:

Turecko (język słowacki)

Turecko (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. Turcja

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Turecko
dopełniacz	Turecka
celownik	Turecku
biernik	Turecko
miejscownik	Turecku
narzędnik	Tureckom

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) polit. urz. Turecká republika

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turek m, Turkyňa ż, turečtina ż

przym. turecký

przysł. turecky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Kraje Europy

źródła: