tors

tors (język polski)

tors (1.1)

tors (1.2)

wymowa:

IPA: [tɔrs], AS: [tors] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. górna część tułowia u mężczyzny; klatka piersiowa

(1.2) szt. rzeźba przestawiająca sam tułów

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tors	torsy
dopełniacz	torsu	torsów
celownik	torsowi	torsom
biernik	tors	torsy
narzędnik	torsem	torsami
miejscownik	torsie	torsach
wołacz	torsie	torsy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) klatka piersiowa, klatka, tułów

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) wł.

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: klatka piersiowa

• angielski: (1.1) torso
• bułgarski: (1.1) торс m; (1.2) торс m
• duński: (1.1) overkrop w; (1.2) torso w
• esperanto: (1.1) torso; (1.2) torso
• francuski: (1) torse m
• rosyjski: (1.1) торс m

źródła:

tors (język francuski)

wymowa:

IPA: [tɔʁ] m

IPA: [tɔʁs] ż

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) skręcony, wykręcony, krzywy

odmiana:

(1) lp tors m, torse ż; lm tors m, torses ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. torsion ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: