tetraedr (język polski) edytuj

 
tetraedr (1.1)
wymowa:
IPA[tɛˈtraɛtr̥], AS[tetraetr̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geom. bryła geometryczna, której podstawa oraz ściany trójkątami[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) czworościan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. tetraedralny, tetraedryczny
rzecz. tetraedryt m
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. τετράεδρος (tetráedros)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czworościan
źródła:
  1. 1,0 1,1 Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. IX, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 127.
  2.   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 54.