szorować (język polski) edytuj

 
oni szorują (1.1) pokład
wymowa:
IPA[ʃɔˈrɔvaʨ̑], AS[šorovać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) trąc czymś, czyścić jakąś powierzchnię[1]
(1.2) trzeć, ocierać się o coś[1]
(1.3) pot. przemieszczać się bardzo szybko[2]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IV
przykłady:
(1.2) Biedny jamnik szorował brzuchem po chodniku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szorowanie n, szorowarka ż
czas. wyszorować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „szorować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 223.