sownik

sownik (język polski)

sownik (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. owadożerny ptak z rodziny zmierzchników prowadzący nocny tryb życia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sownik	sowniki
dopełniacz	sownika	sowników
celownik	sownikowi	sownikom
biernik	sownika	sowniki
narzędnik	sownikiem	sownikami
miejscownik	sowniku	sownikach
wołacz	sowniku	sowniki

przykłady:

(1.1) Długość ciała sownika wynosi 18–30 cm.

składnia:

kolokacje:

(1.1) sownik australijski • sownik ciemny • sownik falisty • sownik górski • sownik jarzębaty • sownik nowokaledoński • sownik ozdobny • sownik plamisty • sownik prążkowany • sownik pręgosterny • sownik wąsaty

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ptak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sowa ż, sowniki lm nmos, sownikowe lm nmos, sowy lm nmos, sówka ż, sówkowate lm nmos

przym. sowi, sówkowy, sówkowaty

przysł. sowio

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. sowa + -nik

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) owlet-nightjar
• hiszpański: (1.1) egotelo m
• włoski: (1.1) egotele m

źródła: