wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) kończyć, przestawać[1]
(1.2) rzucać (palenie)[2]
(1.3) zamykać[2]
odmiana:
(1.1-2) att sluta, slutar, slutade, slutat, sluta!
(1.3) att sluta, sluter, slöt, slutit, slut!
przykłady:
(1.2) Det är svårt att sluta röka.Trudno jest rzucić palenie.
(1.3) Hon slöt ögonen.Ona zamknęła oczy.
składnia:
kolokacje:
(1.2) sluta röka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. slut, avslutning
czas. avsluta, sluta sig
przym. slutlig
przysł. slutligen
związki frazeologiczne:
(1.3) cirkeln är sluten
etymologia:
uwagi:
(1.3) zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 432.
  2. 2,0 2,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 433.