skonany (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) pot. skrajnie zmęczony fizycznie i psychicznie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Żal mi było tylko kolegów z naszego pokoju, którzy wracali po południu utytłani i walili się na łóżka skonani, w mundurach, nie zdejmując nawet butów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wyczerpany
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zmęczony
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konanie n, skon m, skonanie n
czas. konać ndk., skonać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. skonać + -any
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Józef Banaszak, Czas nie przeszedł obok: wspomnienia przyrodnika, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.