siąść w kucki (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɕɔ̃w̃ɕʨ̑ ˈf‿kuʦ̑ʲci], ASõũ̯ść f‿kucʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.asynch. ą przyim. nie tw. syl.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia dokonana

(1.1) siąść na zgiętych nogach, kucnąwszy
odmiana:
(1) zob. siąść
przykłady:
(1.1) Nastawił owsiankę ze skwarkami i czekał. Siadł w kucki przed otwartym piecem i zdawało się, że drzemie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wiesław Dymny, Opowiadania zwykłe, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.