sekator
sekator (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ogrod. nożyce o wygiętych ostrzach używane w ogrodzie; zob. też sekator w Wikipedii
- (1.2) środ. sport. w kolarstwie: rower marki Sector[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sekator sekatory dopełniacz sekatora sekatorów celownik sekatorowi sekatorom biernik sekator sekatory narzędnik sekatorem sekatorami miejscownik sekatorze sekatorach wołacz sekatorze sekatory
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. sécateur[2]
- (1.2) neosemantyzm, skojarzenie fonetyczne nazwy marki z polskim wyrazem[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) loppers lm, shears lm
- hiszpański: (1.1) tijeras de podar ż lm, podadera ż
- nowogrecki: (1.1) κλαδευτήρι n, pot. κλαδευτήρα ż
- szwedzki: (1.1) sekatör w
- włoski: (1.1) cesoie ż lm
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Stefan Wiertlewski, Grindowanie na pegach, czyli o zapożyczeniach angielskich w socjalnej odmianie języka, w: Język. Komunikacja. Informacja 1/2006 pod red. P. Nowaka i P. Nowakowskiego, s. 73.
- ↑ Hasło „sekator” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.