sarin (język polski) edytuj

 
sarin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. wojsk. bojowy środek trujący mający działanie paraliżujące; zob. też sarin w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) O 9:30 nadszedł pierwszy komunikat, że przyczyną zatrucia mógł być sarin[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Sarin, od członków zespołu, który po raz pierwszy zsyntetyzował gaz: Schrader, Ambros, Rüdiger i van der Linde
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Edwin Bendyk, Zatruta studnia: rzecz o władzy i wolności, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

sarin (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) chem. wojsk. sarin[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.
  2.   Hasło „sarin” w: Ortograficko-gramatický slovník. A – Ž [Słownik ortograficzno-gramatyczny. A – Ž.], gł. red. M. Sokolová i A. Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, 2016.