samouwielbienie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌsãmɔwuvʲjɛlˈbʲjɛ̇̃ɲɛ], AS[sãmouvʹi ̯elbʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…epenteza ł akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) uwielbienie samego siebie lub zachwyt nad sobą[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „samouwielbienie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.