rentgenokinematografia

rentgenokinematografia (język polski) edytuj

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: rent•ge•no•ki•ne•ma•to•gra•fia[1]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. rentgenowska metoda diagnostyczna polegająca na wykonywaniu na taśmie filmowej zdjęć narządów wewnętrznych za pomocą promieni rentgenowskich[2]
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. rentgenokinematograficzny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rentgen + -o- + gr. κίνημα (kínēma), κίνηματος (kinēmatos) → ruch + gr. γρᾰ́φειν (gráphein) → pisać[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „rentgenokinematografia” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1102.
  2.   Hasło „rentgenokinematografia” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Hasło „rentgenokinematografia” w: encyklopedia onet.pl.