rekultywacja

rekultywacja (język polski)

rekultywacja (1.1) terenów przy Brisbane (Australia)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, żeński

(1.1) nadawanie gruntowi walorów użyteczności

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rekultywacja	rekultywacje
dopełniacz	rekultywacji	rekultywacji
celownik	rekultywacji	rekultywacjom
biernik	rekultywację	rekultywacje
narzędnik	rekultywacją	rekultywacjami
miejscownik	rekultywacji	rekultywacjach
wołacz	rekultywacjo	rekultywacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) zalesianie, zalewanie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rekultywator m

czas. rekultywować ndk., zrekultywować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rekultywować + -acja

uwagi:

(1.1) zobacz też: kultywacja • dekultywacja

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) revegetation, remediation
• bułgarski: (1.1) рекултивация ż

źródła: