użyteczność
użyteczność (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha czegoś, co przynosi pożytek, zaspokaja czyjeś potrzeby
- (1.2) inform. miara wydajności, efektywności i satysfakcji użytkownika w odniesieniu do interaktywnych urządzeń, aplikacji oraz stron internetowych; zob. też Użyteczność (informatyka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik użyteczność użyteczności dopełniacz użyteczności użyteczności celownik użyteczności użytecznościom biernik użyteczność użyteczności narzędnik użytecznością użytecznościami miejscownik użyteczności użytecznościach wołacz użyteczności użyteczności
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pożyteczność, przydatność, zdatność
- antonimy:
- (1.1) bezużyteczność, zbędność
- hiperonimy:
- (1.1) funkcjonalność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. użytek m, użytkowość ż, użytkownik m, użytkowniczka ż, użytkowanie n, używanie n, użycie n
- czas. używać ndk., użyć dk., użytkować ndk.
- przym. użyteczny, użytkowy
- przysł. użytecznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) usefulness; (1.2) usefulness
- arabski: (1.1) نفع
- białoruski: (1.1) карыснасць ż
- hiszpański: (1.1) utilidad ż; (1.2) usabilidad ż
- kazachski: (1.1) пайдалылық, тиімділік
- marathi: (1.1) उपयोग m
- nowogrecki: (1.1) χρησιμότητα ż; (1.2) ευχρηστία ż
- rosyjski: (1.1) полезность ż
- źródła: