pomyślność

pomyślność (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔ̃ˈmɨɕl̥nɔɕt͡ɕ], AS: [põmyśl̦ność], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sprzyjający los, korzystny bieg wydarzeń

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pomyślność
dopełniacz	pomyślności
celownik	pomyślności
biernik	pomyślność
narzędnik	pomyślnością
miejscownik	pomyślności
wołacz	pomyślności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. pomyślny

przysł. pomyślnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) success, prosperity, hapiness, wellbeing, well-being
• arabski: (1.1) نجاح
• francuski: (1.1) prospérité ż
• karaimski: (1.1) йахшылых
• kataloński: (1.1) prosperitat ż
• litewski: (1.1) sėkmė ż
• niemiecki: (1.1) Wohlergehen n
• portugalski: (1.1) ventura ż
• rosyjski: (1.1) успех m
• sanskryt: (1.1) एधतु
• włoski: (1.1) prosperità ż

źródła: