podpunkt (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) (w tekstach) każda z mniejszych całości, na które podzielony został punkt zasadniczy, najczęściej oznaczona kolejno literami alfabetu
(1.2) praw. wydzielona część np. artykułu, kodeksu prawnego, paragrafu itp., która zawiera się w punkcie głównym[1]
(1.3) komórka organizacyjna będąca podrzędną do głównej[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) W art. 3. pkt 1. można dopatrzyć się ośmiu podpunktów poruszających kwestię wojskowości państwa.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. punkt mrz, punktacja ż, punktualność ż, punktowanie n, wypunktowanie n, punktor mrz, punktak mrz, punktowiec mrz
zdrobn. punkcik mrz
czas. punktować ndk., wypunktować dk.
przym. punktowy, punktowany, punktualny
przysł. punktowo, punktualnie, punkt
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pod- + punkt
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „podpunkt” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.