pierónować

Ta strona nie ma wersji oznaczonej – możliwe, że nie została przejrzana pod kątem jakości.

pierónować (język polski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) kląć^[1]^[2]

odmiana:

przykłady:: (1.1) Przestóń tela pierónować, ni ma cie gańba ?^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. pierón m, pieróńszczok m, pierónobici n; przym. pieróński; przysł. pierónym, pierónowacie; wykrz. pierón

związki frazeologiczne:

etymologia:: pol. pierón + -ować

uwagi:

tłumaczenia:: (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kląć

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
↑ Zachodniocieszyński słownik gwarowy, Władysław Milerski, Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w Republice Czeskiej, Czeski Cieszyn 2009, ISBN 978-80-87281-02-4.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/wiki/pierónować”