paryk

paryk (język duński)

farverige parykker (1.1)

wymowa:

Dania: [pαˈrök]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) peruka

odmiana:

(1.1) en paryk, parykken, parykker, parykkerne

przykłady:

(1.1) Han genkendte mig ikke med min paryk på. → Nie rozpoznał mnie w peruce.

składnia:

kolokacje:

(1.1) parykmager

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. perruque

uwagi:

źródła: