parno

parno (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈparnɔ], AS: [parno]

znaczenia:

przysłówek

(1.1) wilgotno i gorąco

odmiana:

(1.1) st. wyższy parniej; st. najwyższy najparniej

przykłady:

(1.1) Ale w tym pokoju jest parno. Otwórzmy okna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) duszno

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. parność ż, para ż, parowiec mzw/mrz

przym. parny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

parno (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) upał

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

parno (język romski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biały

rzeczownik

(2.1) człowiek rasy białej

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) gadźo

antonimy:

(1.1) kało

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: