palnąć sobie w łeb

palnąć sobie w łeb (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpalnɔ̃ɲʨ̑ ˈsɔbʲjɛ ˈv‿wɛp], AS[palnõńć sobʹi ̯e v‿u̯ep], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.asynch. ą przyim. nie tw. syl.i → j 
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa dokonana

(1.1) pot. popełnić samobójstwo przy użyciu broni palnej
(1.2) pot. wyrażenie używane w krytycznej sytuacji, w której komuś wydaje się, że nie ma z niej wyjścia[1]
odmiana:
(1.1-2) zob. palnąć, „sobie w łeb” nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) kropnąć sobie w łeb, strzelić sobie w łeb, trzasnąć sobie w łeb
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 202.