palaco

palaco (esperanto)

palaco (1.1)

morfologia:

palac•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pałac

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	palaco	palacoj
akuzativo	palacon	palacojn

przykłady:

(1.1) Varsavianoj amasiĝas antaŭ la Prezidenta Palaco. → Warszawiacy gromadzą się przed Pałacem Prezydenckim.

(1.1) En la mezo de la urbo staris belega marmora palaco kun brilanta ora tegmento, kaj ĉi tie loĝis la reĝo. → W środku miasta stał przepiękny marmurowy pałac z błyszczącym złotym dachem i tam mieszkał król.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: