warszawiak

warszawiak (język polski)

wymowa:

IPA: [varˈʃavʲjak], AS: [varšavʹi ̯ak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. mieszkaniec Warszawy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	warszawiak	warszawiacy
dopełniacz	warszawiaka	warszawiaków
celownik	warszawiakowi	warszawiakom
biernik	warszawiaka	warszawiaków
narzędnik	warszawiakiem	warszawiakami
miejscownik	warszawiaku	warszawiakach
wołacz	warszawiaku	warszawiacy
depr. M. i W. lm: (te) warszawiaki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) warszawianin; pogard. pejor. krawaciarz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) warszawianin; pogard. pejor. krawaciarz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Warszawa ż, warszawa ż, warszawianin m, warszawka ż

zdrobn. warszawiaczek m

forma żeńska warszawianka

przym. warszawski, podwarszawski

związki frazeologiczne:

warszawiak do pracy, a wilk do pługa, jednaka z obu posługa

etymologia:

pol. Warszawa + -ak

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: warszawianin

• rosyjski: (1.1) варшавяк m

źródła: