pęczak

pęczak (język polski)

pęczak (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpɛ̃n͇ʧ̑ak], AS: [pẽṇčak], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. gruba, niełamana kasza jęczmienna; zob. też pęczak w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pęczak	pęczaki
dopełniacz	pęczaku	pęczaków
celownik	pęczakowi	pęczakom
biernik	pęczak	pęczaki
narzędnik	pęczakiem	pęczakami
miejscownik	pęczaku	pęczakach
wołacz	pęczaku	pęczaki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pęcak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pęcak m

zdrobn. pęczaczek m

przym. pęczakowy, pęcakowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• wilamowski: (1.1) pencok m

źródła: