wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pochodzący, wywodzący się, biorący swój początek od/z
odmiana:
(1) (deklinacja I-II)
przykłady:
(1.1) — Unde oriundi estis? — E Polonia oriundi sumus. → — Skąd pochodzicie? — Pochodzimy z Polski.
składnia:
(1.1) (ab / ex) + abl.[1]
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. orior
rzecz. oriens m
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla hiszp. oriundo
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „oriundus” w: Słownik łacińsko-polski, red. nauk. Józef Korpanty, t. 2, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-7195-302-X, s. 386.