oponentka

oponentka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która nie zgadzać się z czymś, oponuje

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oponentka	oponentki
dopełniacz	oponentki	oponentek
celownik	oponentce	oponentkom
biernik	oponentkę	oponentki
narzędnik	oponentką	oponentkami
miejscownik	oponentce	oponentkach
wołacz	oponentko	oponentki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) antagonistka, opozycjonistka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) adwersarka, dyskutantka, polemistka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. opozycja ż, oponowanie n

forma męska oponent ż

czas. oponować

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. oponent + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: oponent

źródła: