obumarły
obumarły (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) który stał się martwy, który przestał spełniać funkcje życiowe
- (1.2) który wygasł, który się skończył
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik obumarły obumarła obumarłe obumarli obumarłe dopełniacz obumarłego obumarłej obumarłego obumarłych celownik obumarłemu obumarłej obumarłemu obumarłym biernik obumarłego obumarły obumarłą obumarłe obumarłych obumarłe narzędnik obumarłym obumarłą obumarłym obumarłymi miejscownik obumarłym obumarłej obumarłym obumarłych wołacz obumarły obumarła obumarłe obumarli obumarłe
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. obumrzeć dk., obumierać ndk., umrzeć dk., umierać ndk.
- rzecz. obumieranie n, umieranie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dead
- źródła:
- ↑ Tadeusz Kasperczyk, Jan Fenczyn (red.), Podręcznik odnowy psychosomatycznej, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.