nuncjatura

nuncjatura (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnũnʦ̑ʲjaˈtura], AS: [nũncʹi ̯atura], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kośc. dyplomatyczne przedstawicielstwo papieża

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nuncjatura	nuncjatury
dopełniacz	nuncjatury	nuncjatur
celownik	nuncjaturze	nuncjaturom
biernik	nuncjaturę	nuncjatury
narzędnik	nuncjaturą	nuncjaturami
miejscownik	nuncjaturze	nuncjaturach
wołacz	nuncjaturo	nuncjatury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nuncjusz m

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. nunziatura < wł. nunziare < łac. nuntiare

uwagi:

tłumaczenia:

• interlingua: (1.1) nunciatura
• włoski: (1.1) nunziatura ż

źródła: