myk
myk (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik myk myki dopełniacz myku myków celownik mykowi mykom biernik myk myki narzędnik mykiem mykami miejscownik myku mykach wołacz myku myki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) reg. pozn. knyf
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
myk (język albański) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Arqile Teta, Fjalor shqip-polonisht. Słownik albańsko-polski, Geer, Tirana 2018, ISBN 9789928074812, s. 437.
myk (język wilamowski) edytuj
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- myḱḱ
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. ent. Culex pipiens[1], komar[2], komar brzęczący, komar pospolity
- (1.2) pot. mot. polski motorower marki „Komar”
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Owady
- źródła:
- ↑
Hasło „Culex pipiens” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
