mjie̯

mjie̯ (język słowiński)

wymowa:

(1-2) mjìe̯

znaczenia:

zaimek osobowy, rodzaj żeński, akcentowany

(1.1) my dwie

zaimek, forma fleksyjna, akcentowany

(2.1) D. zaimka osobowego jǻu̯; mnie

(2.2) C. zaimka osobowego jǻu̯; mnie

(2.3) B. zaimka osobowego jǻu̯; mnie

(2.4) Ms. zaimka osobowego jǻu̯; mnie

odmiana:

(1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza		liczba podwójna		liczba mnoga		zaimek zwrotny
akcent.	nieakcent.	akcent.	nieakcent.	akcent.	nieakcent.	akcent.	nieakcent.
mianownik	jǻu̯	jå	mã m, mjìe̯ ż	ma m, mjä ż	mȧ̃	mä	—
dopełniacz	mjìe̯	mjä	nãjʉ	—	nãs	—	sìe̯bjä	sä
celownik	mjìe̯	mjä	ną̃mă	—	nȯ́u̯m	nȯu̯m	sʉ̀ɵ̯bjä	sä
biernik	mjìe̯	mją, mjä	nãjʉ	—	nãs	năs	—	są, sä
narzędnik	mnȯ́ų̯	—	ną̃mă	—	ną̃mï	—	sɵbȯ́ų̯	—
miejscownik	mjìe̯	mjä	nãjʉ	—	nãs	—	sìe̯bjä	sä

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. nieakcent. mjä

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: