miglanc (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈmʲiɡlãnʦ̑], AS[mʹiglãnc], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. sprytny, idący na łatwiznę człowiek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) spryciarz, cwaniak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
z jid.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „miglanc” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.