marchia

marchia (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. adm. w państwie karolińskim oraz w Świętym Cesarstwie Rzymskim okręg przygraniczny zarządzany przez margrabię; zob. też marchia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	marchia	marchie
dopełniacz	marchii	marchii
celownik	marchii	marchiom
biernik	marchię	marchie
narzędnik	marchią	marchiami
miejscownik	marchii	marchiach
wołacz	marchio	marchie

przykłady:

(1.1) Feudalny pan marchii podlegał bezpośrednio cesarzowi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Marchia Ankońska • Marchia Austriacka • Marchia Awarska • Marchia Bliższa • Marchia Brandenburska • Marchia Bretońska • Marchia Friuli • Marchia Graniczna Poznańsko-Zachodniopruska • Marchia Hiszpańska • Marchia Łużycka • Marchia Miśnieńska • Marchia Morawska • Marchia Naddunajska • Marchia Odrzańska • Marchia Panońska • Marchia Północna • Marchia Toskańska • Marchia Wkrzańska • Marchia Wschodnia • Nowa Marchia • Stara Marchia

synonimy:

(1.1) margrabstwo

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) okręg

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kurmarchia ż, Marche nmos, Marchia ż

przym. marchialny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) p.łac. marchia < germ., niem. Marka → znak graniczny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) march, mark
• esperanto: (1.1) markio, margraflando, rzad. margrafujo, markizujo
• włoski: (1.1) marca ż

źródła: